Jaloerse tijd

Carpe diem

Pluk de dag

Leef in het moment

Kijk vooral niet terug

Leef in het hier en nu

Horatius wist het al veel langer en Epicurus ook.

“Wees wijs, klaar de wijn en zet je toekomstdroom af tegen

de korte tijd die je gegeven is. Terwijl wij praten is de jaloerse

tijd al gevlogen: pluk de dag en reken zo min mogelijk op morgen.” (Ode 11 uit Boek 1)

Ik kijk aandachtig rond, terwijl ik een aantal leuzen voor de geest haal.

Ik voel warmte schroeien op blote armen, nek, wangen en tussen mijn haarsprieten door.

Ik zie een zwerm witte vogels met middelgrote vleugels

opgejaagd de boeg van een boot volgen,

alsof ze meedoen aan een loopwedstrijd. Voor het eerst aan de eindstreep.

Ze lijken elkaar zelfs aan de kant te duwen.

Een voor één

en dan vliegen ze weer vliegensvlug naar voren.

Een fietsende man met een iets te strak rood-wit wielerkostuumpje steekt mij voorbij

aan een snelheid waar mijn middelvolwassene fiets enkel maar kan van dromen.

Een koppeltje met zomerse vakantiekledij steekt mij zelfs voorbij.

Gelukkig hebben ze een batterij achterop hun fiets.

Ooit was ik jarenlang trots op deze donkerblauwe tweewieler,

nu weet ik het niet meer zo.

De wind verzet zich naarstig,

alsof ze mij niet wil laten vooruit gaan.

Niets in het leven lijkt gemakkelijk,

zelfs fietsen.

Tenzij met een batterij.

Zit ik nu in het moment?

Door die vraag ben ik er al uit.

Moet ik ze dan bewuster plukken, de dag?

Erover nadenken lijkt nog een minder goed idee.

Een dag plukken lijkt niet eenvoudig,

wanneer je je erop focust.