Parallel universum

All Saints bracht me terug naar de

Heiligen. Mijn heiligen.

Zij die uit een afgebakend universum leken te komen

waar ik ook ooit fysiek aanwezig was

in een ander, maar zelfde gedaante

met minder kennis van de wereld

en evenveel Sehnsucht

“This is where I want to be,

in a place I can call mine."

Het klonk bekend in mijn oren

van twintig jaar geleden

die het nummer toen minder analyseerden dan nu

aangezien ze minder hadden gehoord

minder hadden gearchiveerd

en bijgevolg minder zouden hebben kunnen weten.

De melodieën werden gestockeerd op de achterbank van de auto

tussen hobbelige kasseien en toen nog holle gesprekken

op een herkenbare zondagavond.

Dat parallelle universum van onwetendheid terug betreden

kan je maar eens om de zoveel tijd

wanneer het jou weer toelaat

en je in vorige gedachten omsluit en omhult

alsof je terug de oren en ogen van toen kan opzetten

want dat is waar ik soms wil zijn

op een plaats die ik van mezelf kan noemen.