Snelle verleiders

Angsten kruipen

met hun lange poten

uit mijn televisiescherm

onder mijn kleren

omhoog

via mijn twee oren

en traanklieren

richting mijn hersenpan

op zoek naar sterke

krachtige

optimistische

kronkels

om zich tegenaan te vlijen.

Het zijn snelle verleiders

en nemen plots alle aandacht weg.

Ik hoor hoe ze schrikwekkende verhalen uitwisselen

hoe ze met niet-recycleerbare rietjes slurpen van mijn gevoel van

veiligheid en idealisme

en het beetje dat nog rest

uitspuwen

via mijn traanklier

naar buiten.

Mijn lief vangt de vloeistof op met zijn handen.

Hij voelt aan de wrange textuur dat ze niet door geluk zijn gestuurd

en probeert mijn oren te vullen met een paar klanken

i

s

m

e

Onderweg raakt zijn stem echter verloren

in een kluwen van pessimisme,

totdat hij uiteindelijk aankomt

in mijn hart.