Een stoet van bomen
gehuld in warme kleuren,
ter vervanging van de zon,
strooit confetti op de grond
terwijl de wind hen
dag na dag
losschudt van hun rijpe zomerhuid.
Ze dansen
op de tonen van het seizoen
waarbij hun bladeren blijven steken
achter herfstige klinkers
die nog niet geveegd zijn.
Ze houden de lauwe regenlucht vast
en laten haar rusten op hun dekbed
terwijl hun tenen zich eronder
verstoppen
om warm te blijven
tot koning winter ze beveelt
om zich volledig te ontdoen
van hun kleurrijk gewaad.
Hun bladeren knisperen als een kampvuur
telkens ze zich voortbewegen,
vertrappeld worden
en de grijze wolken hangen laag,
dekken de boomtoppen toe,
zodat de warmte als een herinnering
in hun kruin blijft bewaard
gedurende hun naakte winterslaap.
