Vrij gelaten

Angst is dan toch zonder aan te bellen op de vijfde verdieping binnengeslopen. Kruipend, op vingers en poten, langs de slapende kat en de tafelbenen door, geleidelijk aan, zonder dat ik het doorhad. Ze heeft zich in mijn televisie genesteld, in mijn scherm, in mijn berichten.

Ik neem het twijfelachtige besluit om toch maar even wat frisse stadslucht te gaan snuffelen. Dit voelt als een egoïstische daad, want ik zie een aantal mensen stay home hashtaggen. Zou ik mijn potentieel besmetbare lichaam wel in de buitenlucht smijten?

Zou het algemeen geweten mij dit kwalijk nemen?

De eerste gedaanten die ik tegenkom zijn twee grijsharige hoofden, met nog af en toe een plukje bruin ertussen. Terwijl ik mij rustig verder verplaats in een waas van onzekerheid gemengd met heerlijk frisse lentelucht en bakken lauwe zonnestralen, zie ik een tweede, derde, vierde en zelfs een vijfde koppel grijsharige koppen. Na zestig of zeventig lentes, is deze voor hun toch wel vrij uniek. Er passeren sterke en trage voetstappen, een veertigjarige man op een haast zwevend skateboard, drie schreeuwende jonge zieltjes op een step, leibanden met grote en kleine harige viervoeters, vier helmen op de fiets en er staat een rij te trappelen om een vers gesneden brood voor morgen. Ik begroet iedereen vriendelijker dan ik ooit heb gedaan. Blikken kruisen intenser. Ik neem een zijspoor. Ik besef dat ik mensen niet rakelings wil passeren, uit schrik dat er een getraind virusje met te lange poten zich aan de grote sprong waagt. Dus loop ik in bochtjes om.

Je weet maar nooit, toch?

Iedereen lijkt vrij gelaten… of vrijgelaten? Ik bel mijn oma op. “Hallo, omaatje, het is Laure hier! Ik bel even om te weten hoe het met u gaat?”

“Aah, dag kindeke, alles goed, hé! Awel, ik ben hier juist een programma op Nederland 3 aan het kijken over een kapper die de haren van twee kindjes moet knippen. Hij zou zijn vingers nog bijna verliezen”, zei ze al lachend.

Samen met een vertraagde wereld, vertraagt ook mijn wandelpas, die van het leven en die van hier en nu.