Winteruur

Een koud briesje streelt mijn wangen

Mijn vingertoppen verbleken en verliezen hun roze blos

Mijn hart draait vandaag overuren

In de verte schemert een krachtig roodgloeiende vuurbal tussen de dikke donkere kussens van tranen door

Ik schilder dit uitzicht in mijn gedachten

Hijgend

Starend naar mijn schoenen die beurtelings de verharde ondergrond raken

Totdat enkele slechts tellen later

De schemering hulpeloos haar hand naar mij uitstrekt

Ik ren

Probeer ze nog juist te vangen

Voordat het winteruur de hemel met haar deken toedekt