Zonnegloed

De zonnegloed groet

mijn schaduw

zachtjes smelten

de koele afstanden af

tussen ons,

de voorbijgangers.

Mijn haren wapperen

zoals lakens aan een wasdraad

opgefrist door de lauwe ochtendbries

die aan mijn huid blijft kleven

en de bomen en het gras inkleurt

met groen zo groen

als groen hoort te zijn.

De duisternis zit verstopt

gespiest door zonnestralen

die ze in bedwang houden

tot ze verbranden op de bodem

tot ze verschroeid zijn door de gloed

die ons meeneemt op haar golven

van zomergeluk.